kasteel en kinderkunst
09 Augustus 2018 | Frankrijk, Morlaix
Vandaag keerden we terug naar Carentec. De reden was een bezoek aan een middeleeuwskasteel dat midden in het water was gelegen en iets met kunst.
Om bij het kasteel te komen, moesten we al enkele dagen geleden reserveren - dat was nog niet het ergste - maar bovenal het getetter van een gids doorstaan. Op de boot blèrde deze jongeman van alles. Goed bedoeld waarschijnlijk, maar daar waar de Nederlandse gids alleen zei ‘wilt u een rondleiding dan graag bij de ingang verzamelen’ verschoot Jacques al heel veel van zijn kruit op het schip.
Het kasteel was leuk ingericht. Paar torens enzo. En zelfs nog een echt kanon. Toch vond Anne de spelletjes het leukst. Ik weet niet of er in de middeleeuwen al een plastic schaakspel was, maar Anne wilde het wel spelen. En vond het erg irritant dat we het hielden op remise. Nukkig zette ze haar zinnen op het volgende spel; wie bouwt de hoogste toren. Glansrijk gewonnen door Jeroen, maar ik speelde vals. Aldus onze jonkvrouw.
Na het kasteelbezoek hadden we voor het eerst een issue. Geen familiekwestie ofzo, maar een tijdsding. Om 18.30 zou er een voorstelling voor kinderen zijn, maar daarvoor moesten we twee uur overbruggen. Wij zochten naar een leuk tentje voor hapje en drankje, maar daar komt de starheid van de Franse keuken om de hoek kijken. Drankje? Lui. Maar eten...pas vanaf 19.00.
Uitgehongerd schoven wij dus aan bij de kunst voor kids. Gespierde mannen deden knappe dingen en de vrouwen waren vol extase. Ik nog zeggen dat ik dat ook wel kon, maar dan merk je toch dat je respect verliest. “Dacht het niet hè pap. Dit was echt knap. “
Ha, maar deze pappa kon wel in het Frans jullie eten doorgegeven. En dat was heerlijk. Te laat thuis eigenlijk, maar goed... het is vakantie. Over een kwartier duiken wij zelf ook in bed. Ons eigen kasteel. Maar dan niet tegen rovers, maar tegen muggen.
Om bij het kasteel te komen, moesten we al enkele dagen geleden reserveren - dat was nog niet het ergste - maar bovenal het getetter van een gids doorstaan. Op de boot blèrde deze jongeman van alles. Goed bedoeld waarschijnlijk, maar daar waar de Nederlandse gids alleen zei ‘wilt u een rondleiding dan graag bij de ingang verzamelen’ verschoot Jacques al heel veel van zijn kruit op het schip.
Het kasteel was leuk ingericht. Paar torens enzo. En zelfs nog een echt kanon. Toch vond Anne de spelletjes het leukst. Ik weet niet of er in de middeleeuwen al een plastic schaakspel was, maar Anne wilde het wel spelen. En vond het erg irritant dat we het hielden op remise. Nukkig zette ze haar zinnen op het volgende spel; wie bouwt de hoogste toren. Glansrijk gewonnen door Jeroen, maar ik speelde vals. Aldus onze jonkvrouw.
Na het kasteelbezoek hadden we voor het eerst een issue. Geen familiekwestie ofzo, maar een tijdsding. Om 18.30 zou er een voorstelling voor kinderen zijn, maar daarvoor moesten we twee uur overbruggen. Wij zochten naar een leuk tentje voor hapje en drankje, maar daar komt de starheid van de Franse keuken om de hoek kijken. Drankje? Lui. Maar eten...pas vanaf 19.00.
Uitgehongerd schoven wij dus aan bij de kunst voor kids. Gespierde mannen deden knappe dingen en de vrouwen waren vol extase. Ik nog zeggen dat ik dat ook wel kon, maar dan merk je toch dat je respect verliest. “Dacht het niet hè pap. Dit was echt knap. “
Ha, maar deze pappa kon wel in het Frans jullie eten doorgegeven. En dat was heerlijk. Te laat thuis eigenlijk, maar goed... het is vakantie. Over een kwartier duiken wij zelf ook in bed. Ons eigen kasteel. Maar dan niet tegen rovers, maar tegen muggen.
-
11 Augustus 2018 - 07:42
Piet:
Lekker sfeertje daar in Bretagne. Je proeft de vakantie door het proza heen. Hebben jullie de storm op de kust kunnen doorstaan?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
