De zweep erover...
Door: Jeroen
02 Augustus 2018 | Frankrijk, Arras
Heerlijk. De vakantie is vandaag begonnen. We waren al vroeg wakker maar besloten in al onze wijsheid toch even uit te slapen. Gewoon ontspannen vertrekken. Dat hoort bij een vakantie.
Nadat Nathalie alles keurig in de achterbak had geschoven - een taak waar ik mij niet mag en kan bemoeien - reden we rond 9.00 uur weg. De eerste stop: Arras. Ik had met veel moeite Nathalie overgehaald om de heenweg in stukjes te knippen en met veel pijn en moeite ging ze akkoord.
De heenweg verliep soepel. Her en der zagen we een paar slimme Nederlanders die ook Zwarte Zaterdag wilden ontwijken. Maar vooral toch veel vrachtverkeer voor Antwerpen.
Anne had achterin heerlijk haar eigen hutje gemaakt. Ze bedelde al vroeg on de iPad - voor de ultieme relaxervaring - maar die kreeg ze pas toen we al ver in België waren.
Arras is een mooie stad. Helemaal opgebouwd na de eerste Wereldoorlog. En Nathalie voelde zich geroepen om al dat moois aan ons te laten zien. Kaart gehaald bij VVV en lopen maar. Had ik al gezegd dat het 35 graden was? Dat maakte onze slavendrijver niet uit. Een, twee, in de maat... op naar het Citadel. Halverwege pakte ik mijn iPhone er eens bij. De kaartleeskwaliteiten van Nathalie bleken toch een beetje verroest. We liepen behoorlijk om. Ondertussen begon Anne te klagen over pijn en de grote teen. Maar onze akela stopte niet. Verminderde geen vaart. Ze vinkte een voor een het lijstje van hoogtepunten van arras af. Terwijl ik de extra tussenstop toch had ingelast voor rust,
Enfin, nu zit de wandelreis erop. Straks nog een lekker hapje eten en snel slapen. Morgen nog 7 uur te gaan.
Nadat Nathalie alles keurig in de achterbak had geschoven - een taak waar ik mij niet mag en kan bemoeien - reden we rond 9.00 uur weg. De eerste stop: Arras. Ik had met veel moeite Nathalie overgehaald om de heenweg in stukjes te knippen en met veel pijn en moeite ging ze akkoord.
De heenweg verliep soepel. Her en der zagen we een paar slimme Nederlanders die ook Zwarte Zaterdag wilden ontwijken. Maar vooral toch veel vrachtverkeer voor Antwerpen.
Anne had achterin heerlijk haar eigen hutje gemaakt. Ze bedelde al vroeg on de iPad - voor de ultieme relaxervaring - maar die kreeg ze pas toen we al ver in België waren.
Arras is een mooie stad. Helemaal opgebouwd na de eerste Wereldoorlog. En Nathalie voelde zich geroepen om al dat moois aan ons te laten zien. Kaart gehaald bij VVV en lopen maar. Had ik al gezegd dat het 35 graden was? Dat maakte onze slavendrijver niet uit. Een, twee, in de maat... op naar het Citadel. Halverwege pakte ik mijn iPhone er eens bij. De kaartleeskwaliteiten van Nathalie bleken toch een beetje verroest. We liepen behoorlijk om. Ondertussen begon Anne te klagen over pijn en de grote teen. Maar onze akela stopte niet. Verminderde geen vaart. Ze vinkte een voor een het lijstje van hoogtepunten van arras af. Terwijl ik de extra tussenstop toch had ingelast voor rust,
Enfin, nu zit de wandelreis erop. Straks nog een lekker hapje eten en snel slapen. Morgen nog 7 uur te gaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
