Waar zijn de vrienden….?

De boeren hangen een vlag op z’n kop, wij hangen de vlag hoog in de mast.Vakantie. Eindelijk. De beloning voor vele maanden zwoegen. Eindtoets vink, musical vink, de b[e-38]b schoon vink en het laatste stukje geschreven vink. Vandaag helemaal geen stress. Dit in tegenstelling tot de voorgaande dagen waarin Nathalie met wiskundige precisiehaar lijst had afwerkt. En onze lijsten had afgewerkt.Hoewel, voor de goede orde: ik had zelf mijn kleren uitgezocht, anne had de caravan schoongemaakt. Maar goed, er is natuurlijk maar 1 regisseur.

Het resulteerde in ontspannen opstaan en vertrekken. Bram nog even een knuffel gegeven en op naar Zeeland. Zo op het eerste gezicht geen file. Maar je weet nooit wanneer de boer de kolder in de kop krijgt natuurlijk. En in Zeeland wonen er genoeg.

Uiteindelijk maar een uurtje file. Niet eens door boeren. Maar door gewone toeristen. Google maps leidden ons door dorpen om files te ontwijken. Nathalie vergrootte zo haar rijskills. Smalle wegen, krappe bruggen. Overal trok ze de sleurhut doorheen.

Rond 13.00 kwamen we hier aan. Hier is camping Zilt bij Zee. Alsof je de caravan in een liedje van Bløf neerzet. Onze overbuurman is kaal dus het zou Pascal Jacobsen kunnen zijn. Ik gooide meteen mijn shirt uit. Dit tot lichte gene van Anne. Maar waarom zou ik mijn kloeke body niet mogen tonen aan de buurtjes. Misschien vanwege het kloeke buikje? Maar dit kloeke buikje kon met zijn kloeke vrouwtje wel snel de tent opzetten. Met hulp van Anne, die steeds meer taakjes kan overnemen.

Na het plaatsen van de tent ging de drank open en de spelletjes op tafel. Kijk eens aan, dit gaat al richting het vakantiegevoel. Nu had ik kookambities maar Anne heeft net gezien dat ergens een snackbar is. Vooruit het mag…als ze het maar zelf gaat halen met de fiets. De meiden zijn nu dus onderweg. En ik wacht. Met gedekte tafel.

Oke, frites zijn op. Tijd voor de avondactie…waar zijn morgen de rommelmarkten. Shit, Zeeuwen zijn gelovig. Er is niks. Dat kan niet. Ontwenning slaat toe. We besluiten het probleem naar morgen te verschuiven. Gaan we een uur rijden naar Zuid Holland of Brabant of blijven we hier. Ontrommelmarkten.

Anne is onderwijl druk aan de slag op de camping waar geen jongeren zijn. Ze had wat aansporing nodig maar nu chilt ze met een tiental pre pubers over de camping. Agentje en boefje spelen. Als vanouds dus. Die kruipt vanavond waarschijnlijk pas de Constructam in. Wij chillen ook, maar dan zoals ouderen dat doen. In een stoel. Met een tijdschrift.

De zon is verdwenen ondertussen, een zwaan vliegt en ik kijk naar cummelus wolken. Morgen een nieuwe dag. Tussen de rommel of ?