Schotse curry en barmsijsje

Vandaag weer een dag van de miles. Niet dat we een vast programma hadden, maar onbewust hadden we Inverness als einddoel. Waarom? Dan kunnen we de resterende twee reisdagen – we hadden vier dagen in ons schema opgenomen om tot Ullapool te komen - lekker ontspannen cruisen. Van Inverness naar Ullapool is immers maar 77 miles. En met ontspannen cruisen bedoel ik; alle kasteeltjes bezoeken die deze omgeving rijk is. En last but not least; als dierenvrienden even een groet brengen aan Nessie, het monster van het gelijknamige Loch.
Nog even iets over ons onderkomen. Het ontbijt was omgekeerd evenredig aan de eigenaresse. Zij was een jockey op leeftijd – dus 1.60 en grijs – en het ontbijt..tja, eigenlijk een diner. Een opsomming: 2 worstjes, 2 plakken bacon, beans, bloedworst, rosti, tomaten, champignons en toast. Ik keek ernaar en dacht; poeh dat wordt werken. Tot 14.00 had ik geen honger meer. En de mensen die mij kennen, weten dat hoe groot het ontbijt moet zijn. Nathalie worstelde zich er ook dapper door. Je krijgt nu al medelijden met de paarden in dit land. Als alle jockey’s dit eten...
De andere herinnering aan Otterburn heeft nu hoofdpijn. Nathalie raakte, ondanks hard remmen, een haas. Er zat niets onder de auto, dus we hopen er het beste van. Sorry Flap.
Enfin, terug naar de start. In onze vele boekjes stonden diverse attracties aangegeven. En nee, dan bedoel ik geen platenzaak of Abercrombie & Fitch. Maar echt, dingen met cultuur enzo. De eerste stop was Jedburgh. Eerste dorp over de grens en in bezit van Wifi…uh, een mooi klooster. Daarna richting Melrose. Voor de tv-kijkers onder ons; dit is niet het dorp waar de gelijknamige serie is opgenomen. Geen Jack of knappe vrouwen. Maar wel veel vriendelijke oude besjes. En…een ruine van een abdij Melrose Abbey. Vijf pond entrée. Maar het blijft verbazingwekkend hoeveel je kan zien als je op een muurtje gaat staan. Niet erg British, wel erg goedkoop. Tien pond in de pocket. Daar kan veel Guiness van gedronken worden.
Het laatste culturele hoogtepunt was het uitzicht van Walter Scott. Precies, de beroemde schrijver. Walter had een mooi punt uitgekozen al was de slingerweg wel eng.
Goed Inverness dus. De zoektocht naar een B&B lieten we over aan het Tourist Information Center. Een meneer daar zei dat de zoektocht wel eens veel tijd in beslag kon nemen en hij in zijn computer zo kon zien waar de vrije plaatsen waren. Met al mijn Hollandse achterdocht was mijn eerste gedachte ‘ goede verkooppraat’ , maar nu we er eenmaal zitten, blijkt nergens meer plek. Oja, dat barmsijsje uit de titel; die zagen we hoppen in de buurt van het VVV. En die curry, die kwam ‘s avonds om de hoek kijken. Omdat we verwachten, dat we de komende dagen nog genoeg aardappels en vlees/vis gaan eten, namen we onze toevlucht tot een Indiaas curry-gerecht. Momenteel buiken we een beetje uit. Ik tik en Nathalie checkt de boekjes voor morgen. Zo zijn de taken op de derde dag al goed verdeeld.