Schuilende schapen en een tweed-tweed

Een blik naar buiten en we wisten voldoende; Schotland op zijn best. Vlagen wind en regen gierden door de haven van Leverburgh. Joehoe. Mijn gevoelige karakter sloeg er van op tilt. Vakantie met een beetje regen is fijn, maar dit….En dan spreken we nog niet over die zielige schapen die zonder enige vorm van schuilplek bloot staan aan de elementen
Dat vroeg om een bezoek aan de kerk. Church of St. Clement in het plaatsje Rodel was een bezoek meer dan waard. De Church was niet gesticht door een priester, pastor, paus, maar door een Mac. Een MacLeod wel te verstaan. Bezoekers lieten daar allemaal een briefje achter met wensen, dus ook wij krabbelden wat op papier. Een paar centen erbij en hopsa, zij die geblessed zijn voelen zich nu beter. En zij die nu de varkensgriep krijgen, weten dat ze er dus niet hebben opgestaan.
En nu voor Wouter dan de oplossing van het mysterie van de tweed-tweed. Staat niet in het vogelboek onder de T en het maakt ook geen geluid. Ik refereer aan de stof die Nathalie zacht vindt voelen en waarvan ze eveneens vindt dat men er eigenlijk sloffen van moet maken in plaats van jassen.De beroemde Harris Tweed komt je hier overal tegemoet. In de Harris Company (de naam suggereert een fabriek maar het is gewoon een winkel met twee dames), de Harris Tweed and Knitwear (is niet meer dan een oude dame achter een Tweedmachine), De Harris….enfin, zo kunnen we nog even doorgaan. Harris heeft niet veel maar aan Tweed geen gebrek. Zelfs Dior komt hier zijn stofjes halen. Schijnt. Marianne nog interesse?
Levende Tweed hebben we overigens ook weer gezien. Zoals gezegd, vaak in verzopen toestand. Twee beesten waren echter echt slim bezig. Als mensen soms schuilen in een telefooncel, waarom wij niet?
Na de Tweed-rit hebben we een gegeten in Tarbert. Of eigenlijk wilden we ons blogje plaatsen en alleen rond het VVV in Tarbert is een signaal. Eveneens onze bootreis omgeboekt. Harris is nou niet echt een interessant eiland, dus we hebben besloten een paar uur eerder naar North Uist te trekken. Na het lunchgebeuren zijn we naar het aangrenzende eiland Scalpay gereden. Grappig genoeg geen schaap te zien. Men leeft hier helemaal van de visvangst. Na het fotograferen van enkele vervallen huisjes en scheepswrakken keerden we huiswaarts.
Net gegeten in een restaurant in Rodel. Tja, het miste de sfeer van de pub en het goede eten van een echt restaurant. Om positief af te sluiten; de bediening deed zijn best. Nu direct het bed in want morgen moeten we vroeg op. De ferry gaat om 8.25.

Nog even een werkwoordverklaring:
- Schots en scheef – de persoon die dit heeft bedacht zal wel een Mac zijn geweest en veel hebben gereden op het eiland Harris. Een recht en vlak wegdek langer dan 25 meter is hier niet te vinden. Ongetwijfeld was het vroeger Harris en Scheef, maar dat bekte niet lekker.