Shoppies en back in hardwick street

Plannen. Nathalie kan dat op werk erg goed, maar ook op vakantie past ze haar vaardigheden uitstekend toe. Op Sale-Day pakte zij de kaart van Cambridge en begon keurig de plekken te markeren waar de voor haar belangrijke winkels waren. White Stuff, Gap etc. In dezelfde kaart werden overigens mijn platenzaken aangekruist. Volgens internet zou Cambridge namelijk nog beschikken over talrijke vinylshops. (Jullie proeven in deze zin als een behoorlijk 'maar'). Enfin, de start van onze expeditie begon gek genoeg met niets vrouwelijks, maar gewoon in de Hugo Boss. Nathalie maakte mij
partners in shopcrime - heel slim - en we openden het bal met een leuke sweater. Strikt noodzakelijk omdat zowel mijn moeder als Caspar er eentje hebben ingepikt.

Na mijn geslaagde missie was het tijd voor de White Stuff. Kaart erbij en lopen maar. Twee etages voor kleurige kleding. En niet minder belangrijk: afgeprijsd. Of - zoals Nathalie het dan omschrijft - 'koopje. dat mag ik niet laten liggen'.

Halverwege de dag maakte we een splitsing; Nathalie de kleding en ik ging op zoek naar de platenwinkels. Helaas....alle platenzaken waren verdwenen. Ik hoorde van locals dat de huur te hoog bleek. Op de plaatselijke markt stonden nog wel enkele handelaren. Resultaat: een plastic zak met plaatjes.

Na de kleren en de platen keerden we terug naar ons hotel om alles te dumpen. Daarna, missie 2: kijken of mijn oude huis nog bewoond was en vooral: door wie. Aangekomen op Hardwick Street wist ik niet precies het nummer. Wel ongeveer, dus ik belde maar ergens aan. Een dame deed open en met een ' Tjeroen, how nice'. We werden hartelijk ontvangen. De hele familie bleek er nog te wonen en toevalligerwijs was ook de dochter Polly - die met man en kind ergens verderop woont - aanwezig. Het was even heel raar om terug te zijn. Terug in 1992, terug in mijn oude kamer, terug aan dezelfde etenstafel....Uiteraard ook foto's genomen. In het grote hobbyproject van Annet; de tuin.

Het voelde vreemd maar ook heel vertrouwd. Na een kopje thee arriveerde Rodd (de man des huizes) en zijn we met zijn allen naar een restaurant geweest. Een ontzettend gezellige avond. Uiteraard gegevens uitgewisseld, dat wil zeggen; we hebben ons nieuwe adres gegeven en aangezien Annet eerdaags aan de email gaat ook mijn emailadres.

Nu duiken we lekker ons bed in want morgen mogen we hier nog een hele dag doorbrengen. We gaan dan - op verzoek - ook op zoek naar het geurtje!