Texel, here we come
Door: Jeroen en Nathalie
11 Maart 2011 | Nederland, Amsterdam
Daar gaan we dan, onze eerste korte vakantie met z'n drieën....we hebben nog nooit zoveel troep in de auto gehad vanaf dag 1 dat we vertrokken...
Meestal komen we namelijk met een volle auto terug, maar in dit geval ...je wil niet weten hoeveel spullen je nodig hebt als je met een baby op pad gaat....wippertje/speelgoed /tas / en nog veel meer! gelukkig hebben we aan Skoda Station en volgens de reclame past daar heeeeel veel in.
Normaal bepaalt de digitale klok het tijdstip van vertrek, nu een biologische klok. Die van Anne dan. Wij staan op scherp - alles is ingepakt - en we wachten tot Anne honger heeft. Want na honger komt het slapie. En dat is de ideale reismodus. Voor ons en voor Anne.
Texel, het is voor ons lang geleden. Ik herinner mij nog flarden van vakantiebezoekjes met mijn ouders, en Nathalie is daar ooit met Hanneke geweest. Het land van de zeehond. Ach, je bent nooit te oud (en te jong) om in aanraking te komen met Nederlands erfgoed. Want zo mogen we de zeehond toch wel noemen.
Natuurlijk durven we ons niet helemaal over te geven aan de natuur; er gaat een bak aan elektronica mee. Telefoons, fototoestel, Ipad en natuurlijk onze camera. Opdat wij maar niets missen...
Enfin, wij gaan koers zetten naar Den Helder.
Meestal komen we namelijk met een volle auto terug, maar in dit geval ...je wil niet weten hoeveel spullen je nodig hebt als je met een baby op pad gaat....wippertje/speelgoed /tas / en nog veel meer! gelukkig hebben we aan Skoda Station en volgens de reclame past daar heeeeel veel in.
Normaal bepaalt de digitale klok het tijdstip van vertrek, nu een biologische klok. Die van Anne dan. Wij staan op scherp - alles is ingepakt - en we wachten tot Anne honger heeft. Want na honger komt het slapie. En dat is de ideale reismodus. Voor ons en voor Anne.
Texel, het is voor ons lang geleden. Ik herinner mij nog flarden van vakantiebezoekjes met mijn ouders, en Nathalie is daar ooit met Hanneke geweest. Het land van de zeehond. Ach, je bent nooit te oud (en te jong) om in aanraking te komen met Nederlands erfgoed. Want zo mogen we de zeehond toch wel noemen.
Natuurlijk durven we ons niet helemaal over te geven aan de natuur; er gaat een bak aan elektronica mee. Telefoons, fototoestel, Ipad en natuurlijk onze camera. Opdat wij maar niets missen...
Enfin, wij gaan koers zetten naar Den Helder.
-
11 Maart 2011 - 11:32
Christine:
Veel plezier! -
12 Maart 2011 - 11:56
Piet En Ans:
We zijn benieuwd hoe de reis is verlopen en hoe julllie plekje is en hoe de nacht op het eiland was.
xxxx en xxxxx voor Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
