Everybody loves Anne

Gisteren riep ik nog een beetje stoer dat ik de master wel zou zijn, maar eigenlijk was de master vandaag Nathalie. Vroeg kroop ze eruit en wat zag ze....overal handdoeken. Snel onze eigen doeken gepakt en hopsa...2 donkerblauwe handdoeken over twee heerlijke stoelen en we waren gegarandeerd van mooie plaatsen. Naast ons huisje en in de zon met een schaduwplek.

Nu we het toch over Russen hebben...mijn analyse heeft opgeleverd dat je twee soorten vrouwen hebt. Dunne vrouwen met weinig kleren en dikke vrouwen met veel kleren. Favoriete kledingkleur van de dunne vrouw is roze, favoriete kledingskleur van de dikke vrouw is een gordijn uit de jaren zeventig. Ach, beter zo dan omgekeerd. Oja, onze meloenetende duntjes lopen op hakken van minimaal 12 cm en onze dikke dames om platte stappers. De Russische man is sowieso wel dik. Maar je hebt daar wel dik-gespierd en dik-uitgebierd.
Anne trok zich weinig van het vladiwoskok-spektakel aan. Hoewel, ze maande de mannen wel tot zeggen met een handgebaar richting zwembad en een 'zwemmen'
Wij lagen er allang al in. Ik trok ook braaf tien baantjes (morgen eentje meer hoor, maar ik moet rustig beginnen) .

Na het middageten tijd voor een dutje. Allemaal naar bed. Uitbuiten (Jeroen en Nathalie) en uitrusten (Anne).
Na het slapen weer naar het water. Ik maakte een kleine misser door iets te actief te gaan insmeren bij Anne en moest dat bekopen met volledig negeren. Minstens twee uur lang was vader uit de gratie. Pas nadat ik heel nederig sorry had gezegd en tien keer geforceerd grappig had gegaan, kreeg ik een kusje.

Tijdens het avondeten werd inderdaad duidelijk dat Grieken erg houden van jonge kinderen. Anne wordt in de watten gelegd en krijgt alle aandacht. Van kok tot serveerster. Een serveerster (de naam komt morgen vast wel, want ik vermoed dat ze terugkomt aan onze tafel) maakte bij ieder loopje een grapje. Ik begon met te irriteren maar anne vond het prachtig. Al die aandacht....ik zou niet weten van wie ze het heeft.

Gelukkig mocht ik Anne nog wel naar bed brengen. Na een Jip en Janneke viel ze als een blok in slaap. Wij pakken straks nog even een film op de iPod.

Tot morgen