We hebben er de kracht niet meer voor
08 Mei 2018 | België, Vielsalm
Het moment dat ik dit tik, is het al een wonder dat mijn vingers nog over het toetsenbord gaan. Macht der gewoonte, vrees ik. Want energieniveau is laag. Bij mij, bij Nathalie en bij Anne. En dat is een goed teken!
Wat een heerlijke dag vandaag. De ochtend begon met een speurtocht naar het ontbijt. Die wordt namelijk niet standaard geserveerd hier, dus op naar Middelburg. Waarom naar Middelburg als Domburg dichterbij ligt? Ik geef een hint: het begint met rommel en eindigt met markt. Heerlijk he. Als je maar zoekt, zijn ze overal. Natuurlijk hebben we weer koopjes gedaan. Nathalie is er van overtuigd dat ze dure poppen heeft. Anne wat speelgoed en Jeroen heeft natuurlijk zijn zoveelste Van Gogh.
Na het gerommel tijd voor een veldje. En veldje, vraagt u zicht af? Jawel, zo eentje waar Jeroen als een idioot kan piepen. Nadeel is alleen dat alles al bijna was ingezaaid. Maar ene boer Wim bezweek voor mijn charmes. Niet voordat hij zelf de metaaldetector had getest. En halverwege kwam Wim ook nog even kijken of ik wat had gevangen. Snel wat waardeloos ijzer getoond. De munten - ook waardeloos maar voor mij een schat - hield ik voor mijzelf.
Rond 17.00 deed mijn telefoon pieppiep. Nathalie gaf vanachter haar bier aan dat het etenstijd was. Ze zat lekker op het strand. Aan Anne geen kind, want die had allemaal vriendinnen gemaakt. En moest zelfs huilen bij het idee dat we morgen naar huis gaan. Gelukkig was het galgenmaal om je vingers bij af te likken.
Nu zitten we in ons huis. Even lekker douchen. Al gaat dat met heel veel moeite. We zijn werkelijk doodop van alle actie. En hebben ook zoveel vitamine D getankt dat er enigszins sprake is van een rode huid. Vooral bij ondergetekende die ik zijn zoektocht naar schatten even was vergeten dat factor 50 ook wel handig is. Enfin, we hebben we nu dus geen kracht meer voor. Straks nog even de foto's. En dan veel nagenieten.
Wat een heerlijke dag vandaag. De ochtend begon met een speurtocht naar het ontbijt. Die wordt namelijk niet standaard geserveerd hier, dus op naar Middelburg. Waarom naar Middelburg als Domburg dichterbij ligt? Ik geef een hint: het begint met rommel en eindigt met markt. Heerlijk he. Als je maar zoekt, zijn ze overal. Natuurlijk hebben we weer koopjes gedaan. Nathalie is er van overtuigd dat ze dure poppen heeft. Anne wat speelgoed en Jeroen heeft natuurlijk zijn zoveelste Van Gogh.
Na het gerommel tijd voor een veldje. En veldje, vraagt u zicht af? Jawel, zo eentje waar Jeroen als een idioot kan piepen. Nadeel is alleen dat alles al bijna was ingezaaid. Maar ene boer Wim bezweek voor mijn charmes. Niet voordat hij zelf de metaaldetector had getest. En halverwege kwam Wim ook nog even kijken of ik wat had gevangen. Snel wat waardeloos ijzer getoond. De munten - ook waardeloos maar voor mij een schat - hield ik voor mijzelf.
Rond 17.00 deed mijn telefoon pieppiep. Nathalie gaf vanachter haar bier aan dat het etenstijd was. Ze zat lekker op het strand. Aan Anne geen kind, want die had allemaal vriendinnen gemaakt. En moest zelfs huilen bij het idee dat we morgen naar huis gaan. Gelukkig was het galgenmaal om je vingers bij af te likken.
Nu zitten we in ons huis. Even lekker douchen. Al gaat dat met heel veel moeite. We zijn werkelijk doodop van alle actie. En hebben ook zoveel vitamine D getankt dat er enigszins sprake is van een rode huid. Vooral bij ondergetekende die ik zijn zoektocht naar schatten even was vergeten dat factor 50 ook wel handig is. Enfin, we hebben we nu dus geen kracht meer voor. Straks nog even de foto's. En dan veel nagenieten.
-
09 Mei 2018 - 10:41
Ans:
Wat ligt er veel moois in het Zeeuwse land.Gelukkig is het nog steeds veel zon .
Welkom thuis!,
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
