Of je vervangt de zekering

Oke, wederom een actie dag. En wederom zoeken waar naartoe. Want er is niet veel in de kop van noord Holland. Maar nog wel een evenement van de bucket list van Nathalie; het museum Broeker Veiling. Een erg mooie happening. Een vaartocht door het zogenoemde rijk van duizend eilanden. Ooit bestond dat rijk overigens uit 15.000 eilanden. Boeren teelden hun groenten en met boot vaarden ze door het veilingpand. Daar werd hun waar door middel van mijning verkocht.
Eerst even terug naar het schip. Bootsman Jan vertelde levendig over de geschiedenis van het boeren in die tijd. Bootsvrouw Anne mocht zelfs even het schip bevaren. Ervaren als ze is, ging dat prima.
Na het varen, gingen we naar de veiling. Een West-Fries sprekende dame legde de regels uit en daarna werden er echt groenten geveild. We haalden veel binnen. Tegen een iets te hoge prijs, maar ach….zo spekten we de vrijwilligers kas.
Nu we toch zo lekker aan het smijten waren met geld konden we natuurlijk naar een kringloop. Maar zie daar - of beter: zie daar niet - de knipperlichten gingen niet meer aan. En op het dashboard verscheen: inspectie. Dat zag eruit als een gevalletje Interpolis bellen. Maar gelukkig verving autobedrijf Tesselaar de lampjes en konden we weer op pad. Twee rotonden later; wat zagen we daar weer niet….knipperlichten. Terug naar Tesselaar. Ontzettend aardige mensen die het probleem ook wel interessant vonden, maar de oplossing niet meteen voor handen hadden. Na veel expertoverleg kwamen ze tot de zekering van de stekker van de caravan. En inderdaad; probleem verholpen nu. Maar we moeten nog even kijken of alles werkt als de caravan er aan hangt.
Nog een paar belevenissen die niet in het verhaal pasten:
- Het rommelparadijs in Opdam wordt gerund door een zeurpiet die niks wilde verkopen. Gek, want dat is toch het principe van een winkel?
- Het rommelparadijs in noord-scharwoude wordt gerund door zijn broer. Die wilde wel verkopen maar had weer niks leuks. Pure meuk eigenlijk.
- Kringlopen in noord Holland hebben een hoge graad van rotzooi. Soms snap ik ook niet waarom wij het maar blijven proberen.

We sluiten de avond af met een romantisch vuurtje. Ja, ik weet wel hoe ik romantiek in de relatie houd. Kacheltje scoren op het camping
plein, hout scoren bij de boerenzoon (is zijn zakcentjes) en natuurlijk wel bij vrouwe Conijn vragen om een compliment.