Klaar voor de start…

….af. Om 7.20 ging wekker Nathalie. Na een warme nacht was haar staat van opwinding nog verder omhoog gestegen. Nee, ik ga mijzelf niet op de borst slaan hoor. Ik geef alle eer aan vide grenier van Ernage. Strompelien was er helemaal voor. Kruk in de auto en gas erop. Terug naar memory lane. Want een jaar of zeven waren wij hier ook. Toen waren we al veel oudjes met meuk. En dat was nog steeds zo. Ja, ze worden blijkbaar oud op een menu van crêpes en wijn. Al moet ik eerlijk zeggen dat de kwaliteit van meuk wel iets was gedaald. Maar er lag nog genoeg om euro’s aan te spenderen. Een mooi oud spaarpotje, een funko pop, een spel. En uiteraard crêpes, want daar schijn je oud mee te worden.

Daarna op naar markt nummer 2. Ville nog wat. Vlak bij een mooie abdij. Maar de verkopers waren meer echte handelaren. Te duur dus allemaal. Bovendien voelden ze een paar druppels regen. Nou, paniek bij de Belgen. Snel alles inpakken en naar de hemel kijken. Maar God bleef strooien en de spullen bleven dus in de dozen. Een kleine deceptie.

Daarna op naar huis. Althans, dat dacht Anne. Ze wilde wel een beetje uitrusten naar het vroege opstaan. Dapper sprak ze haar wens uit. Ze gaf zelfs nog speling - ‘we doen er nog eentje en dan keren we terug’ - maar het mocht niet baten. Eentje betekent drie bij Nathalie (‘anders zitten we toch alleen maar in de tent’). Drie zaakjes af, maar op een paar bekers na niks gevonden. We moeten ons kruit ook droog houden ivm morgen.

Uiteindelijk naar de camping. Jeroen ging voor zijn dutje en Nathalie en Anne maakten een rondje over het terrein. Even kijken of alle plekken zo modderig zijn als de onze. Helaas, dat lot lijkt alleen ons beschoren. Het is duidelijk een camping in opbouw en wij zitten nog niet in het gezellige deel. De gasten zelf zijn wisselend van statuut. Van Duitse campers tot fietsers, van Nederlanders in een Constructam tot een Portugese kliek. Over die laatste groep gesproken. Ik kom net terug van de afwas. U weet wel, de plek van optimale hygiëne. Zit er zo’n big mamma twee kilo koe van vel te ontdoen en te kneuzen. Nu ben ik veel boerenleven gewend maar dit gaat ook mij te ver. Ik moest zelfs even denken aan onze vriendin Adinda en alle geluiden die ze zal uiten bij het aanzien van dit vleesgebeuren.

Enfin, nu een bakkie koffie en klaarmaken voor de avond. Dat wordt een spelletjes avond met onze dochter. In tegenstelling tot Zeeland zijn hier helaas geen meiden van haar leeftijd. Dus moet ze het even met ons doen. Ach, ze is net in het goede humeur doordat ze in een surprise ei het Harry Potter-karakter Luna heeft gevonden. Het wordt vast gezellig!

En morgen… weer vroeg gas op de lolly. Op naar Pieterbais.