Hortensia's zijn hier blauw
Door: Jeroen en Nathalie
17 Augustus 2010 | België, Ieper
Het valt wel op; de Hortensia's in Ieper zijn blauw. Terwijl ze thuis altijd direct verkleuren. Hoe kan dat? De kenner weet het antwoord; blauwe hortensia's duiden op genoeg ijzer in de grond. En hoe zou dat nou komen in Ieper? Ik geef een hint; een boer vindt hier jaarlijks meer dan 200 stukken granaat in de grond. En ook nog een deel met springkern. En daar willen hortensia's dus wel op groeien.
Tot zover het uitstapje naar de wereld van hortensia's. Terug naar vandaag. Alex - een ww1-kenner die ik via het internet had ontmoet - had gisterenavond al mijn mail beantwoord met het verzoek om reistips. Een waslijst volgde. Nathalie en ik hadden dus al een hele reis klaar. Startpunt was het Museum Passendaele. Het bood ons een mooi educatief verhaal over de vele veldslagen die hier hebben plaatsgevonden. Alle nationaliteiten vochten zich te pletter in de loopgraven, behalve - jullie raden het al - de Nederlanders. Na het museum brachten we een bezoek aan het burgerkerhof, om daar ' de crypte' te bezoeken. Hierin waren een aantal graftombes van plaatselijk helden ondergebracht. Het viel ons wel op hoe klein ze waren in die tijd (tenzij ze enigszins verfrommeld in die kist lagen natuurlijk).
Verder ook bezocht; Hill 60 en Hill 62. Vooral die laatste was bijzonder. Niet alleen omdat daar de laatste loopgraven uit de omgeving liggen maar ook omdat we welkom werden geheten door een bijzondere smerige man. Hij bleek Jacques te heten en de naar pislucht stinkende oorlogstroep die rondom de loopgraven was neergezet, was zijn collectie. Na het ontsmetten van onze handen en het aanbrengen van een luchtje reden we naar Sint Julien om een enorm Canadees monument te bezoeken. Daarna nog naar Tyne Cot; een begraafplaats van tienduizenden soldaten en naar het Duitse soldatenfriendhof. De ww1-trip sloten we af met een kleine speurtocht. Op het British cementry ligt namelijk een van de jongste soldaten; John Condon (14 jaar)
De dag hebben we net afgesloten met het eten van een heerlijk stuk koe. Wel klaar om 19.30 natuurlijk want ook het blazen van The Last Post wilden we niet missen. Dat gebeurt hier dagelijks!
Om onze zwaarmoedigheid te compenseren - al is dat gewoon een smoes - kochten we nog even een paar bonbons. Lekker om op de slapen....
Tot zover het uitstapje naar de wereld van hortensia's. Terug naar vandaag. Alex - een ww1-kenner die ik via het internet had ontmoet - had gisterenavond al mijn mail beantwoord met het verzoek om reistips. Een waslijst volgde. Nathalie en ik hadden dus al een hele reis klaar. Startpunt was het Museum Passendaele. Het bood ons een mooi educatief verhaal over de vele veldslagen die hier hebben plaatsgevonden. Alle nationaliteiten vochten zich te pletter in de loopgraven, behalve - jullie raden het al - de Nederlanders. Na het museum brachten we een bezoek aan het burgerkerhof, om daar ' de crypte' te bezoeken. Hierin waren een aantal graftombes van plaatselijk helden ondergebracht. Het viel ons wel op hoe klein ze waren in die tijd (tenzij ze enigszins verfrommeld in die kist lagen natuurlijk).
Verder ook bezocht; Hill 60 en Hill 62. Vooral die laatste was bijzonder. Niet alleen omdat daar de laatste loopgraven uit de omgeving liggen maar ook omdat we welkom werden geheten door een bijzondere smerige man. Hij bleek Jacques te heten en de naar pislucht stinkende oorlogstroep die rondom de loopgraven was neergezet, was zijn collectie. Na het ontsmetten van onze handen en het aanbrengen van een luchtje reden we naar Sint Julien om een enorm Canadees monument te bezoeken. Daarna nog naar Tyne Cot; een begraafplaats van tienduizenden soldaten en naar het Duitse soldatenfriendhof. De ww1-trip sloten we af met een kleine speurtocht. Op het British cementry ligt namelijk een van de jongste soldaten; John Condon (14 jaar)
De dag hebben we net afgesloten met het eten van een heerlijk stuk koe. Wel klaar om 19.30 natuurlijk want ook het blazen van The Last Post wilden we niet missen. Dat gebeurt hier dagelijks!
Om onze zwaarmoedigheid te compenseren - al is dat gewoon een smoes - kochten we nog even een paar bonbons. Lekker om op de slapen....
-
17 Augustus 2010 - 19:32
Hanneke:
kijk dat van die hortensia's dat wist ik zowaar maar over ww1 weet ik niet meer dan de afleveringen van Blackadder. Daar steek ik dan weer wel wat van op. De jaloezie zit 'm niet in het weer maar wel in de pralines....
Geniet rustig verder! -
17 Augustus 2010 - 20:18
Piet:
Dat verhaal van die hortensia's kende ik al uit de tijd dat ik nog aan de Eikenlaan woonde. Een bijzonder reisschema. Ik had graag meegereisd. En wat die bonbons betreft: dat is gewoon geen smoes. Na zo'n dagje kun je niet smoezen, maar alleen elkaar goed vasthouden. Ik heb mijn fotoboek over WO 1 er nog even op nagekeken. Veel liefs. -
17 Augustus 2010 - 20:21
Esther:
Nathalie: dank voor je mailtje - al had al begrepen dat jullie toch nog even van een korte vakantie gingen genieten. Hartstikke fijn, toch?
Marijn had een topdag (ik ben Marijn en voor mijn verjaardag wil ik graag "aandacht" :-) en morgen heeft ze haar Feeenfeestje!
Veel plezier en graag iets minder regen voor jullie, dan wij hier hebben!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
