De oudheid in

Deze dag was gepland tot in de puntjes. Eerst uitslapen, want dat hadden we onze dochter beloofd. Het is ook haar vakantie, niet waar. Dus terwijl Nathalie een heerlijk bakjes koffie naar ons bed bracht, sliep kleine Anne door. Maar om 09.00 vonden we het wel genoeg. Actietijd! We hadden namelijk een hele planning gemaakt voor deze dag.

Maar bij het zien van de druilerigheid kom de hele planning ook meteen overboord. Er was ons zon beloofd vanaf het begin, het was een beetje Engelse mist. Niet ideaal voor de hoofdactiviteit van de dag; fossielen zoeken op het strand van Dover.

Maar dan zijn de conijntjes flexibel; op naar een secondhandstore. Anne mocht daar een hele zak cd’s vullen voor 5 pond. Te mooi om waar te zijn, maar het was toch wel zo. En ik scoorde nog wat Elvis-platen.

Daarna Dover in. Deze stad moet het vooral hebben van de natuur hebben, zeg maar. Weinig structuur, weinig moois. Ja, een enorm kasteel. Een imponerend kasteel zelfs. Maar om daar nou 60 pond voor meer te leggen, ging ons te ver. We hebben er een mooi rondje omheen gereden en de geschiedenis gelezen. En dat was gratis. Noem het Hollandse knierterigheid. Wij noemen het slim.

Daarna brak de zon door en reden we naar de kliffen van Dover. Nu zijn er veel kliffen, maar wij namen st. Margerate’s bay. Want daar zouden fossielen liggen. Er lagen in ieder geval stenen, maar niet iedere steen is een fossiel. We hadden ons goed ingelezen en wisten waar we naar moesten kijken. Volgens de site moest een gemiddelde van twee fossielen per uur haalbaar zijn. Deze mooie beloftes kenden we nog van ons haaientandzoekavontuur in Zeeland, dus namen ze niet meteen voor lief. Maar zonder enthousiasme komt er sowieso niks maar boven dus we doken met liefde tussen de kiezels en zandvlooien. Met succes. Nathalie - wie anders had de eerste steen - na een kwartier te pakken. Ook daarna hebben we nog een paar prachtige fossielen gescoord. Ook anne en Jeroen.

Vervolgens nog even naar het dorpje Sandwich. Inderdaad, het dorp waar de sandwich geboren is. Alleen zagen we geen enkele referentie naar de geboorte van dit beroemde broodje. Beetje raar toch? Als echte Nederlander zou je zeggen; uitbuiten! Maak er een businesscase van! Laat je dorp floreren. Maar de sandwichenaren niet! Die dronken gewoon hun pint in de pub.

We sloten de dag af met fish and chips. Oh nee, het eindigde met songfestival ellende.