Alles is er , en het is er
30 Juli 2020 | Nederland, Colijnsplaat
Gisteren kunnen we - zo eerlijk moeten we zijn - toch omschrijven als licht teleurstellend. Vandaag de beroemde nieuwe ronde, nieuwe kansen-dag. We hadden het programma licht geschetst. Maar niet te veel. Want we zijn er wel achter dat de leukste dagen die dagen zijn wanneer we ons laten verrassen. Of de verrassing opzoeken.
Het geplande deel vond in de morgen plaats. De vroege vogel van vandaag heette Anne trouwens. Wekkertje was gezet om op tijd op te zijn om de paarden te borstelen en daarna te berijden. We verbaasden ons over de snelheid van aankleden en hopen dat dit vaker gebeurt. Al vrezen we het antwoord te weten.
Daarna een bakkie gedaan met de ouders van Nienke - een campingvriendin van Anne - . Erg gezellig maat zo ging de tijd op deze warme dag wel erg snel. En we hadden plannen. Dus allez...op naar Colijnsplaat. Net als Coney Island gaat het gerucht dat dit dorp vernoemd is naar de familie Colijn, oud-Zeeuws voor Conijn. Het dorp heette eerst Conijnsplaat maar daar is helaas weinig bewijs van terug te vinden.
De dieren die hier wel veel zijn...krabben. Volgens de gids zijn deze te vangen op de steiger bij café...(iets met vis). Anne en Nathalie kregen weer helemaal de Denemarken-vibe. Getooid met krabhengel - met als aas een stuk spek - haalden ze de beesten naar boven. Een steen met knijper mikken tussen te balen en wachten maar. Jeroen was de loser van het gezelschap al had hij op het einde toch nog een scharig beest.
Daarna even wandelen door het dorp. Hier begon de verrassingstocht. Eerst een Solexmuseum. Ondanks het feit dat het museum gesloten was, opende de eigenaar de deuren. Liefhebbers herkennen elkaar. Wat een genot om alle soorten te zien. Er kunnen er best veel op een kleine ruimte eigenlijk. Dat geeft hoop ;-)
Daarna naar een kringloop waar de grote trekpleister de Morris van de eigenaar was. Hij bleef maar kletsen over zijn schone auto. En terecht want het was een staaltje schoonheid. In de winkel zelf vonden we niks. Daarna loodste Anne ons naar een tweede winkel. Ze had op straat met een mevrouw gesproken en die had de route aangegeven. Paar keer links, paar keer rechts en toen waren we bij Joke. Een lieve vrouw met zeer klein winkeltje. Toch nog veel gekocht, inclusief haar eigen dichtbundel. Het was een warme belevenis. Het klikte super. Anne zat buiten lekker een Donald Duck te lezen en Nathalie en ik haalden spullen om de caravan verder te pimpen.
Het spreekwoordelijke nekkie was er daarna vanaf. We reden naar huis voor bbq nummer 5 van deze vakantie. Anne spring daarna meteen weg want er is een nieuw meisje op de camping, de Belgische Pien. En jeroen hoopt op nieuw goud. Al zit dat niet alleen in de grond.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley