Niks nada,en noppes
03 Augustus 2020 | Nederland, Serooskerke
Niks, nada en noppes
Het was een dag die altijd een keer voorkomt tijdens een vakantie. Er is geen zin, er komt geen zin en het maakt ook nog eens geen bal uit.
De bodem voor dit al werd gelegd in de nacht. Een broedse duif hopte vrolijk op en neer op onze Constructam. Een geluid dat werd afgewisseld met een vallende appel. Tok, tok, beng. Tok, tok, beng. Dat idee. Het kostte Nathalie haar nachtrust. Anne sliep er natuurlijk wel doorheen. Maar dat heeft alles te maken met de late tijd waarop ze erin gaat. Op ons voorstel een uurtje eerder in bed te gaan, reageert ze met: ‘echt niet, dat is niet cool ten opzichte van de andere meiden’. Ik heb het idee dat die andere meiden precies hetzelfde zeggen tegen hun ouders, waardoor de groep op slinkse wijze iedereen tegen elkaar uitspeelt.
In de morgen werden we gewekt door Luna en Pien. Of Anne er was. Anne was er lichamelijk wel maar geestelijk niet. Ze kijkt, maar ook weer niet. Ze luistert maar ook weer niet. Laten we zeggen dat ze die eigenschap niet van mij heeft. Ze is een soort blikken speelgoedapparaat waarvan de sleutel nog gevonden moet worden. Maar goed, uiteindelijk gebeurt ook dat. Niet dat daarmee onze plannen werden aangezwengeld. Nee, alle energie wordt gestoken in het damesplezier.
Samen met de ouders Marjolein en Alfred (van Nienke ) gingen we daarom maar een bakkie doen om de tijd de doden. Is er daarna nog veel gedaan? Mmm, nee niet echt. Of het moet het middagslaapje van Nathalie zijn. Uniek. Mevrouw gaat rusten.
Zelfs voor koken hadden we geen kracht. Voor het eerst zochten we onze toevlucht tot de snackbar. Mag ook wel een keer toch? Een klodder vet is de beste punt achter een noppes-dag.
Het was een dag die altijd een keer voorkomt tijdens een vakantie. Er is geen zin, er komt geen zin en het maakt ook nog eens geen bal uit.
De bodem voor dit al werd gelegd in de nacht. Een broedse duif hopte vrolijk op en neer op onze Constructam. Een geluid dat werd afgewisseld met een vallende appel. Tok, tok, beng. Tok, tok, beng. Dat idee. Het kostte Nathalie haar nachtrust. Anne sliep er natuurlijk wel doorheen. Maar dat heeft alles te maken met de late tijd waarop ze erin gaat. Op ons voorstel een uurtje eerder in bed te gaan, reageert ze met: ‘echt niet, dat is niet cool ten opzichte van de andere meiden’. Ik heb het idee dat die andere meiden precies hetzelfde zeggen tegen hun ouders, waardoor de groep op slinkse wijze iedereen tegen elkaar uitspeelt.
In de morgen werden we gewekt door Luna en Pien. Of Anne er was. Anne was er lichamelijk wel maar geestelijk niet. Ze kijkt, maar ook weer niet. Ze luistert maar ook weer niet. Laten we zeggen dat ze die eigenschap niet van mij heeft. Ze is een soort blikken speelgoedapparaat waarvan de sleutel nog gevonden moet worden. Maar goed, uiteindelijk gebeurt ook dat. Niet dat daarmee onze plannen werden aangezwengeld. Nee, alle energie wordt gestoken in het damesplezier.
Samen met de ouders Marjolein en Alfred (van Nienke ) gingen we daarom maar een bakkie doen om de tijd de doden. Is er daarna nog veel gedaan? Mmm, nee niet echt. Of het moet het middagslaapje van Nathalie zijn. Uniek. Mevrouw gaat rusten.
Zelfs voor koken hadden we geen kracht. Voor het eerst zochten we onze toevlucht tot de snackbar. Mag ook wel een keer toch? Een klodder vet is de beste punt achter een noppes-dag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
