Zwemmen in Belgisch water

De wolken en het gedonder van gisterenavond voorspelden niet veel goeds voor vandaag. Windhozen trokken bomen uit de grond en de regen zorgde zelfs voor lekkage in onze B&B. Maar zie daar, ‘s morgens was het toch weer droog. Nog niet warm weliswaar, maar wel droog. En wij telden onze zegeningen.

Vrijdag is geen zaterdag. Daar mee bedoelen wij; vrijdag zijn geen markten. Dus moesten we ' op zoek' naar een ander lolletje. Nathalie had gelukkig alle zwemspullen mee. En laat Leuven nou net een mooi zwemparadijs kennen....Wij dus heerlijk een plons genomen. Anne speelde met het aanwezige speelgoed. Ze pakte alles op, stopte alles in de mond en ging op zoek naar het volgende stuk plastic. Of ze deed het tegelijkertijd. Pas op het einde van het zwemfeest had ze ook het spartelen door. Eerst met de benen, later met de armen. Zwemwater vindt ze blijkbaar ook heel lekker...
Na anderhalf uur verlieten we het bad. Anne had scheurbuik en wilde brood. Gelukkig hadden we een sneetje mee.

Na het zwemmen zijn we het centrum van Leuven ingereden voor een happie en bakkie leut. We hoopten dat Anne zou gaan slapen maar die had daar dus geen zin in. Pas om 15.00 gingen de ogen dicht. Maar niet nadat ze had gezien dat moeder een mooi babyvestje had gescoord in een winkel. Het personeel liep overigens weg met Anne. Ze vonden haar zo lief dat ik bijna wilde gaan beginnen over korting. Ik hield het maar beschaafd. De ondernemers van tegenwoordig hebben het al zo zwaar.

Bij thuiskomst wel even geslapen. Ook wij. Nu genieten we even van de nazon - ja, die brak het einde van de dag voor - en verheugen ons op de keuken van Christine (de eigenaresse). Zij kan heerlijk koken en schotelt ons iedere avond zalige en gezonde maaltijden voor. Vanavond wordt het vis. Vers van de markt. Vooraf; minestronesoep en taartje toe. Meestal babbelen we dan ook nog wat met Mark en rollen dan weer in bed.

Eettechnisch is Anne hier overigens niet van het bourgondische leven. Na haar aanvaring met het Olvarit-potje neemt ze niet al te veel avondeten tot zich. De kwark en het flesje gaat nog wel maar de heerlijke prutjes van mamma worden even gedist. Enfin, vast weer een fase. Ook opvallend: Anne mompelde net 'mamma'. Vast een toevalstreffer, maar het was heel duidelijk hoorbaar. Ook voor mij. Nathalie was zichtbaar geraakt en hoopte op meer. Anne verviel daarna echter weer in de whawha's' Maar nu het de eerste ' mamma' over de dam is, volgen er vast meer. Of het schaapje gaat ' pappa' heten natuurlijk.