Koopies, koopies en nog eens koopies

Vandaag de dag die toch deels de aanleiding is geweest voor deze vakantie; de marktjesdag. Vorig jaar Ernage en Pietrebais, dit jaar Ernage en Pietrebais.
De winst van vorig jaar bestond voor een deel uit babykleding. En toen was er nog geeneens een baby! Nu, met Anne in het wagentje en stapels kleding pour 18 moins - franse maatjes vallen kleiner - in de bakken, beloofde het een succesjaar te worden.

Vanmorgen stonden we op een normale tijd op. Dat wil zeggen; de voorafgaande jaren stonden we voor de opening van de markt al voor de kramen, nu doen we ontspannen en is ook de koopman/vrouw in ons naar de achtergrond gedrongen.
Negen uur tilde we Anne uit de Skoda. We werden direct welkom geheten door een stralende zon. Dat was 's morgens overigens lekker, 's middags werd het heet en heter. Pfff. Maar we klagen niet hoor, na al die Hollandse regen.
Ik ga geen opsomming doen van alles wat Nathalie heeft gekocht. Daarvoor is simpelweg de ruimte op dit blog te klein. Ik plaats gewoon een foto van Anne tussen alle aanwinsten. Denk nou niet dat ik het winkelen op markten niet leuk vind. Integendeel. Merkkleding voor een prikkie...Nee, Jeroen wordt dan erg enthousiast. Nathalie kleedt Anne met een Franse touch aan. Petit Bateau en nog meer van dat moois. Jasjes, rompers, jurkjes, sokjes....we zitten gebakken voor komende winter.

De terugkeer in Pietrebais was overigens bijzonder. We zijn nogal van het sentimentele, dus we zijn naar dezelfde bakker geweest en dezelfde kroeg. En grappig genoeg - al klinkt dit heel onwaarschijnlijk maar het is heus waar - zagen we ook hetzelfde demente echtpaar als vorig jaar. Het paartje knikte ook vrolijk, maar we geloofden niet dat de knik voortkwam uit herkenning. Ach ja, het is hier prachtig. Het Franse deel van Belgie is toch echt anders dan het Belgische deel. Wanneer je hier op vakantie bent, snap je ook direct dat er volgend jaar nog steeds geen regering is. De eigenaar van onze B&B komt nooit in Wallonie...dat zegt volgens mij genoeg.

Vanavond helaas geen eten van Christine. Ze heeft een Barbeque. Dus moeten we zelf maar wat in elkaar zetten. Goed voor het budget, maar niet voor de smaakpapillen. Ach, we kunnen niet alles hebben...