Van konijnenbillen tot Carrefour

"Goed zo", "beter". Midden in de nacht werden we plotseling wakker. Ik dacht dat Nathalie aan het slaapwandelen was, en Nathalie dacht waarschijnlijk het omgekeerde. Maar nee, het was onze lieve dochter die de dag aan het verwerken was. In haar slaap of wakker, dat is ons onduidelijk gebleven. Diverse woorden werden gepreveld. Het was best geinig. Jammer alleen dat het rond 02.00 uur was...

's Morgens was mevrouw dan ook niet wakkere Henkie. Ook geen wakkere Anne overigens. De nachtelijke escapades hadden hun tol geeisd. Maar wij hadden geen medelijden. 's Nachts een babbelaar, 's morgens ook maar gewoon wakker. Er stond immers een heerlijk ontbijt. Met zelfgemaakte jam enzo. En zelfgebakken brood. Tijdens het ontbijt een ambitieus programma samengesteld. Wandelen in een natuurgebied, zwemmen in een vennetje, boodschappen doen en misschien nog even het Suikermuseum van Tienen meepakken. Welnu, in Tienen zijn we geweest. Zeg maar. Dus. Eerst in een kringloopwinkel (dat is eeeeeeen!), daarna naar de kerk (anne heeft ook haar eerste kaarsje opgestoken) en toen nog even naar de markt (daar lagen dus de billetjes uit de titel). U ziet, dit rijmt niet helemaal met het programma, maar het is vakantie. Dan gaat alles uit de losse pols. Anne viel na het kerkbezoek in slaap...tijd voor een middagdutje. Anne in bed, wij op het gras.

Na de siesta weer terug naar Tienen. Lekker gaan zwemmen in het gemeentebad. Nathalie dwong mij zelfs tot het trekken van banen. Pffff. Moraal: ik heb geen conditie (of: ik luister uiteindelijk toch altijd naar Nathalie). Anne keek haar ogen uit naar de Belgische peuters. Bovendien liet ze even zien wat het verschil is tussen een Belg en een Nederlander/Duitser; lef! Geen Belgische peuter dook in de fontein, maar Anne ging als een ware diva verleidelijk haar haren wassen - de beweging dus - onder de waterval. Jaloerse blikken van de aanwezige moeders pareerde ik met een " tja, goed zaad"-blik. Oeps, nu droom ik even te ver. Ik pareerde ze met een "ja, onze dochter wel"-blik.

In de namiddag naar de Carrefour gereden. Ik hoor jullie nu denken "moeten jullie niet gewoon alleen naar de Carrefour op vakantie" en dan zeggen wij: ja en oui (ze zijn in Belgie en Frankrijk). De Appie kan niet eens in de schaduw staan. Wat een heerlijke luxe vreetschuur. We gingen met het idee naar binnen voor een budgetdiner en kwamen naar buiten met....uh, minder budget.

Heerlijke gekookt, dat dan wil wel. Een steak, aardappels en doperwten. Dat zijn natuurlijk niet echt de kosten, maar de tapenades voor vanavond wel. En de kaas. Daarna nog even getrommeld met Anne als vorm van spijsvertering. Na de tamtam, tijd voor Jip en Jan en toen...slapen. Anne dus. Wij genieten nog even van de avondzon. En maken ons op voor morgen. "Oh nee, ze gaan het toch niet weer doen? Al dat nodeloos geshop langs die brocante?" Zeker wel!