Rob en de hitsige fazant
27 Juli 2020 | Nederland, Neeltje Jans
Weer een paar observaties
- op de camping buigen alleen mannen zich over de bbq
- Op de camping maken alleen mannen de pisbak uit de caravan schoon
- Op de camping zorgen alleen vrouwen voor orde en netheid in de tent (en zorgen man en kind voor troep)
- Op een camping luister je weer echt naar de natuur en kom je erachter dat de fazant een hele grappige kraai heeft.
Die kraai wekte ons deze morgen. Niet vanwege zijn luidheid, maar omdat we eerst niet wisten waar dat geluid vandaan kwam. Dat we hongerige merel-jongen naast de caravan hebben, hadden we reeds gehoord. Maar het geluid van een fazant is uniek. Zoek maar op.
Ook de druppel wekte ons. Best wel veel druppels. Terwijl we onder de dekbedden lagen te genieten van de denkbeeldige klanken van Rob de Nijs - zachtjes tikt de regen tegen het caravandak, het ritme van de aardigheid. En wij liggen warm en op ons gemak. Knus en vol gezelligheid - genoten we tevens van de natuur.
Dat de natuur ook ruw kan zijn, heeft Nathalie een paar uur geleden overigens mogen ervaren. Ze wrijft al een tijdje over haar neus. Zoals vrouwen dat kunnen als ze aandacht willen. Die neus bleek ik gisteren in een woeste droom vol te hebben geraakt als Tyson in zijn beste dagen.
‘Is ie blauw, is ie blauw?’, slaakt ze vol van pijn. Wijselijk zei ik nee. Een gekwetste vrouw is onherroepelijk ook een gekwetste man. Want anders zou ze me terugpakken. En ik heb niet zo’n zin in een tik op de neus. Mijn nase is al van redelijk formaat.
Daarna de basics. Was draaien, boodschappen doen, koffie drinken. En daarna het programma maken. We hebben boottickets gekocht voor woensdag. Rondje Oosterschelde. Hopelijk zonder windkracht 10. Ja ik ken mijn klassiekers. Jan Terlouw toch? Natuurlijk meteen lunchbox erbij besteld met vis voor de echte experience. Hoewel de boot De Onrust heet, hopen we niet op Corona-onheil.
Na de dagbepreking ging ik naar het veld van de boer. De eerste ronde is altijd een beetje aftasten. Niet iedere hectare ligt even vol. Maar goed, muntje gevonden, een oud lood, zakmes uit ww2 en soldatenknoop. Leuke oogst voor een eerste run.
Bij thuiskomst kreeg ik ook de oogst te zien van de run van Nathalie en Anne: de gewenste spiegel was aangeschaft. Dat alles moest worden gevierd met taart. Iets met kersen. Het was weer heerlijk.
In den avond ging ik vlees branden boven het vuur. En daarna vis. De mannentaak, zoals gezegd. En net op tijd klaar, want nu begint het weer te betrekken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley