Cultuur, snelheid en bidons

Ik had u ondergrondse cultuur beloofd…. De mijnen zijn het geworden. Daar waar de Limburgse koempelmentaliteit geboren is. Dit keer geen ritje stalagmieten en - tieten, maar een treinreis door de mijnen langs de vele muurschilderingen en beeldhouwwerken. Het zal jullie verbazen: zolang er mensen in de mijnen zijn, wordt er kunst gemaakt. Het treinmannetje babbelde ronduit. Het was dan ook erg interessant.

Bij de mijnen komen was trouwens nog een hele uitdaging. Valkenburg was afgesloten vanwege de komst van de Tour de Femmes. Wij hadden gisteren nog geen idee, maar toen we vast stonden plotseling wel. Nathalie draaide een parkeerplaats op, maar die bleek van een hotel te zijn. Gevalletje eigen volk eerst. Maar de charmes van Jeroen deden hun werk. Jeroen naar receptie, Jeroen trekt lieve blik en zegt sorry en receptiedame zwicht voor de charmes. Hopsa, gratis parkeren voor de dag.

Zo konden we na de mijnen ook de fietsende vrouwen meenemen. Het was mooi om te zien dat hun prestaties ook serieus worden genomen want in heel Valkenburg stond het volk rijen dik. Nathalie was zo lief geweest om mijn oordoppen mee te nemen. Zo kreeg ik weer een beetje rust in het hoofd. Want juichende Limburgers, met bier en her en der een jostiband… wapen u!

Na het wielergeweld tijd om de horeca te sponsoren. We zaten net te genieten van een pintje, een rosé en een ice-tea toen er weer zo’n band langs kwam fietsen. Hierin zie je toch wel een beetje de Limburgse gezelligheid terug. Lol maken, zelfs als het regent. Het tapasplankje bestelden we dus ook maar. Gewoon lekker zitten en genieten.

Op de terugweg richting auto hadden we onze ogen op scherp voor wat leuke Tour-prullaria. Maar nergens een kraampje. Alleen in de winkels zagen we Tour-bidons. Maar dan kent u Jeroen nog niet. Of kent u mij al zover? Ik stapte de winkel binnen en met Westzaanse charme vroeg ik of ik zo’n bidon mocht kopen. Van een Limburgse dame mocht ik ‘m meenemen, maar de man vroeg om 2,50. Ach, profiteert hij nog een beetje mee van de Tour.

Daarna met enige omwegen - lees kringlopen - richting de camping. Wasje draaien, restjes eten en nagenieten van de dag. Het is dat het nog geen carnaval is, anders zou ik afsluiten met een passend alaaf, alaaf, alaaf!